KM: Ως bodybuilders, μήπως θα έπρεπε να εναλλάσσουμε την λήψη πρωτεΐνης καθόλου; Θα είχε κάποια ωφελιμότητα κυρίως σε ότι αφορά την προσαρμογή του σώματος;

Peter Lemon: Εννοείς διαφορετικούς τύπους πρωτεΐνης;

KM: Ας πούμε ότι παίρνουμε ένα γραμμάριο ανά λίβρα σωματικού βάρους για ένα μήνα και έπειτα λιγότερο, και έπειτα περισσότερο πάλι.

Peter Lemon: Δεν έχω στοιχεία πάνω σε αυτό. Έχουμε πειραματιστεί με δίαιτες για απώλεια βάρους όπου διαχειριζόμαστε τη λήψη ενέργειας, και φαίνεται ότι έχει κάποια αξία, αλλά… Αυτό που φαντάζομαι θέλεις να πεις είναι ότι αν καταναλώνεις μία μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης μπορεί να έχεις κάποια ρύθμιση ανεπιθύμητη στο σώμα σου; Έτσι αυξάνοντας και μειώνοντας την ποσότητα, μπορείς να το αποφύγεις αυτό;

KM: Ναι.

Peter Lemon: Θεωρητικά αυτό μπορεί να λειτουργήσει, αλλά δεν έχω δει ποτέ καμία έρευνα που να το έχει κάνει αυτό. Σίγουρα εμείς δεν το έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Αλλά, μπορεί και να λειτουργεί. Ωστόσο μπορεί να εμποδίσει την απόδοσή σου γιατί τις μέρες που έχεις χαμηλή πρόσληψη {πρωτεΐνης}, μπορεί να μην δίνεις στο σώμα σου τα ίδια διατροφικά ερεθίσματα που προκαλούν μυϊκή αύξηση. Οπότε, μπορώ να το φανταστώ να λειτουργεί αλλά μπορεί να είναι και προβληματικό.

KM:  Συνεχίζοντας στο θέμα της πρωτεΐνης, πιστεύετε ότι η κατανάλωση πρωτεΐνης θα έπρεπε να εξαρτάται από τα επίπεδα σωματικού λίπους του αθλητή; Για παράδειγμα, ένας αθλητής που προπονείται για δύναμη με χαμηλό επίπεδο σωματικού λίπους, θα χρησιμοποιήσει την πρωτεΐνη πιο αποτελεσματικά από κάποιον με μεγαλύτερο ποσοστό σωματικού λίπους;

Peter Lemon:  Δεν βλέπω γιατί, εννοώ, αν κάποιος με υψηλότερο σωματικό λίπος προσπαθεί να διαχειριστεί την λήψη ενέργειας ώστε να χάσει σωματικό λίπος, τότε περισσότερη πρωτεΐνη είναι σημαντική για να εμποδίσει την απώλεια μυϊκής μάζας ενώ χάνει μάζα λίπους. Αλλά, γενικά, δεν βλέπω γιατί κάποιος με μεγαλύτερο ποσοστό σωματικού λίπους θα διαχειριζόταν την πρωτεΐνη διαφορετικά.

KM:  Πιστεύετε ότι η  λήψη πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους με βάση την άπαχη μυϊκή μάζα αντί του συνολικού σωματικού βάρους είναι πιο κατάλληλη;

Peter Lemon:  Υπάρχει μία πολύ καλή σχέση μεταξύ άπαχης μυϊκής μάζας και συνολικού σωματικού βάρους, ειδικά για αυτού του είδους τους αθλητές, κι έτσι δεν νομίζω ότι έχει καθόλου διαφορά. Ίσως είναι λίγο καλύτερο αν το συσχετίζεις με την άπαχη μυϊκή μάζα γιατί, προφανώς, αν υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με το περιεχόμενο σωματικού λίπους, τότε θα έχεις μεγάλη απόκλιση στην λήψη πρωτεΐνης αν τη συσχετίσεις με το συνολικό σωματικό βάρος αντί για την άπαχη μυϊκή μάζα. Αλλά εφόσον οι bodybuilder έχουν τόσο χαμηλό σωματικό λίπος, δεν έχει μεγάλη σημασία, και οι γενικές συστάσεις απευθύνονται στις μάζες, γι’ αυτό και είναι ανά κιλό σωματικού βάρους ή ανά λίβρα σωματικού βάρους. Όλοι ξέρουν το σωματικό τους βάρος, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν την άπαχη μυϊκή τους μάζα, γι’ αυτό ιστορικά έχει γίνει με αυτόν τον τρόπο. Προφανώς, τα νούμερα θα άλλαζαν λίγο γιατί η μάζα άπαχου μυ είναι μικρότερη από τη μάζα σώματος, αλλά έχουν πολύ στενή σχέση όταν αναφερόμαστε σε λεπτούς ανθρώπους. Δεν νομίζω πως έχει ιδιαίτερη σημασία.

KM:  Όπως είπαμε και πριν, οι περισσότερες έρευνες που έχουν γίνει, έχουν διάρκεια μερικές εβδομάδες, σωστά;

Peter Lemon:  Ναι, σωστά.

KM:  Πιστεύετε ότι η διάρκεια μίας δίαιτας υψηλής πρωτεΐνης παίζει σημαντικό ρόλο στην δικαιολόγηση μίας υψηλότερης λήψης πρωτεΐνης, ας πούμε, περισσότερο από 1.8 γραμμάρια ανά κιλό την ημέρα μέχρι και 3 ή 4 γραμμάρια ανα κιλό;

Peter Lemon:  Αυτή είναι μία πολύ καλή ερώτηση. Αν μπορούσα να κάνω μία έρευνα και να συγκρίνω κάποιον που καταναλώνει 2 γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα με κάποιον που καταναλώνει 4 ή 5 γραμμάρια ανά κιλό για μερικούς μήνες, θα μου άρεσε πολύ, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι το βρίσκουν πολύ δύσκολο να πιστέψουν ότι τέτοια υψηλή πρόσληψη μπορεί να είναι ωφέλιμη. Και όμως, για πολλά, πολλά χρόνια, πολλοί αθλητές δύναμης κάνουν ακριβώς αυτό. Η φιλοσοφία μου είναι: όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Πιστεύω πως οι bodybuilder έχουν ανακαλύψει ένα κίνητρο μέσα από τους μήνες και χρόνια προπόνησής τους που οι επιστήμονες που το μελετούν μόνο για μερικές εβδομάδες ή μήνες δεν το έχουν βρει. Και ως αποτέλεσμα, υπάρχει κάποια προσαρμογή που την χάνουμε. Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν τέτοιες έρευνες για μεγάλο χρονικό διάστημα.

KM:  Πιστεύετε ότι οι αθλητές δύναμης φτάνουν σε ένα σημείο που το σώμα τους σταματά να ανταποκρίνεται στην υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης;

Peter Lemon:  Πιθανώς. Οι περισσότερες αντιδράσεις του σώματος σταματάνε μετά από καιρό, αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζεται εναλλαγή, ξέρεις, είτε πρόκειται για στεροειδή ή όχι. Μπορεί να φτάσεις σε νέο επίπεδο ίσως και υψηλότερο από αυτό που ήσουν, αλλά μετά σταματάς. Υπάρχουν κύκλοι ανάδρασης που ρυθμίζουν προς τα κάτω την δική σου παραγωγή, ώστε όταν καταναλώνεις περισσότερο από κάτι, παράγεις λιγότερο. Και αν κάνεις εναλλαγή, τότε ίσως θα ρυθμίσεις προς τα πάνω το εσωτερικό παραγωγικό σύστημα που διαθέτεις, και τότε όταν επιστρέψεις στην υψηλή πρόσληψη ξανά, θα έχεις ωφέλεια και από τα δύο συστήματα, όχι μόνο από το ένα. Αν αρχίσεις να παίρνεις τεστοστερόνη, για παράδειγμα, η δική σου ικανότητα παραγωγής τεστοστερόνης πέφτει σημαντικά.

KM:  Μάλιστα. Θα δικαιολογούσε αυτό μία αύξηση στην κατανάλωση κατά τη γνώμη σας;

Peter Lemon:  Είναι ένας παράγοντας. 

KM:  Ή ίσως μία αλλαγή στον τύπο της πρωτεΐνης;

Peter Lemon:  Ναι, νομίζω η αλλαγή του τύπου της πρωτεΐνης είναι κάτι που αξίζει σκέψη για τον ίδιο λόγο. Έχουμε κάνει μερικές έρευνες με διαφορετικούς τύπους πρωτεΐνης, και με τον τρόπο που μετράμε μυϊκή δύναμη και μέγεθος, δεν φαίνεται να έχει φοβερή επίδραση, με την πιθανή εξαίρεση της σύγκρισης μεταξύ ζωικής πρωτεΐνης και φυτικής πρωτεΐνης. Οι ζωικές πρωτεΐνες φαίνεται να έχουν όλες την ίδια επίδραση. Μπορεί οι μετρήσεις μας να μην είναι τόσο ακριβείς ώστε να μπορούμε να οριστικοποιήσουμε τι είναι το βέλτιστο, ή ίσως οι διαφορές είναι πάρα πολύ μικρές. Αλλά νομίζω καταναλώνοντας πρωτεΐνη αυγού, πρωτεΐνη γάλακτος και πρωτεΐνης κρέατος, όλες είναι υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες αλλά ελαφρώς διαφορετικές.

KM: Μιλώντας για τα αμινοξέα, είμαι σίγουρος πως σας έχουν ξαναρωτήσει για το αμφισβητούμενο αμινοξύ της λ-γλουταμίνης.

Peter Lemon:  Ναι, βεβαίως.

KM: Και το πώς βοηθά στην ανάρρωση. Ξέρω ότι δεν έχετε κάνει κάποιες έρευνες πάνω σε αυτό. Θα ήθελα, ωστόσο,  να ακούσω την άποψή σας πάνω σε αυτό. Είναι πιθανό οτι αυτό το αμινοξύ βοηθά στην γρήγορη ανάρρωση και στη μείωση του πιασίματος; Πως επιτυγχάνεται και ποιος είναι ο μηχανισμός πίσω από αυτό;

Peter Lemon: Πιστεύω ότι είναι πιθανό να πρόκειται για ένα από τα αμινοξέα που είναι απαραίτητα υπό ορισμένες συνθήκες. Όπως για έναν αθλητή που προπονείται σκληρά και οδηγείται σε μεγαλύτερη ανάγκη. Αν λαμβάνεις αρκετό μέσα από τη διατροφή σου, πιθανώς να μην έχει και τόση διαφορά, αλλά αν δεν το λαμβάνεις, τότε μπορεί να ωφεληθείς από ένα συμπλήρωμα που το περιέχει.

Πρόκειται για ένα αμινοξύ που το φτιάχνει το σώμα σου. Μπορείς να το φτιάξεις από μη-αμινοξεϊκές ουσίες. Ωστόσο, οι ανάγκες σου μπορεί να αυξηθούν λόγω εντατικής προπόνησης, και αν αυτή είναι η περίπτωση, σημαίνει ότι αν και λαμβάνεις αρκετό μέσα από τη διατροφή σου για όταν δεν προπονείσαι, όταν προπονείσαι χρειάζεσαι περισσότερο. Αν αυτή είναι η περίπτωση, τότε μπορεί να ωφεληθείς υπό αυτές τις συνθήκες. Είναι ένα αμινοξύ που χρησιμοποιείται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Υπάρχουν κάποιες αποδείξεις ότι αθλητές που προπονούνται εντατικά έχουν πιο ευαίσθητα ανοσοποιητικά συστήματα, είναι πιο επιρρεπείς σε συγκεκριμένα είδη ασθενειών, ακόμη και προβλήματα του αναπνευστικού.

Δεν έχω δει κάποια οριστικά στοιχεία που να δείχνουν ότι αν πάρεις συμπλήρωμα με γλουταμίνη θα το μειώσεις αυτό, αλλά αυτή είναι η θεωρία ότι μπορεί να τα πηγαίνεις μία χαρά, μέχρι που αρχίζεις να προπονείσαι σκληρά και τότε οι ανάγκες σου είναι μεγαλύτερες και το ανοσοποιητικό σου σύστημα είναι σε κίνδυνο. Και φυσικά, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ανταπόκριση στην προπόνηση, οπότε ίσως να είναι ένα
{αμινοξύ} που χρειάζεται περισσότερο αν προπονείσαι σκληρά.

KM: Μάλιστα, πάρα πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Σε προγράμματα απώλειας βάρους με πολύ χαμηλή θερμιδική πρόσληψη που παρακολουθούνται ιατρικά, γιατροί συχνά δίνουν στους ασθενείς δίαιτες με πολύ υψηλό ποσοστό των θερμίδων να προέρχονται από πρωτεΐνη, σωστά; Σαν μία τροποποιημένη νηστεία που επιτρέπει πολλή πρωτεΐνη, δηλαδή. Επίσης έχω προσέξει ότι bodybuilders που κάνουν διατροφή με χαμηλούς υδατάνθρακες ώστε να λάβουν μέρος σε διαγωνισμό, επίσης αυξάνουν την πρωτεΐνη τους σε υψηλά επίπεδα. Αυτό με οδηγεί στην ερώτηση: θα πρέπει οι συστάσεις για πρόσληψη πρωτεΐνης να αλλάζουν για υποθερμιδικές δίαιτες απώλειας βάρους σε σχέση με τις ισοθερμιδικές και υπερθερμιδικές συνθήκες;

Peter Lemon: Σίγουρα! Υπάρχουν μερικές πολύ καλές έρευνες που δείχνουν ότι αν αυξήσεις την πρωτεΐνη σου ενώ ακολουθείς υποθερμιδική δίαιτα, θα διατηρήσεις καλύτερα τη μυϊκή σου μάζα σε σχέση με άτομα που δεν το κάνουν αυτό. Ωστόσο υπάρχει και άλλος λόγος που προτείνεται αυτό. Η πρωτεΐνη έχει υψηλή αξία κορεσμού, ώστε σε κάνει να αισθάνεσαι χορτασμένος, έχοντας όμως καταναλώσει λιγότερη συνολική ενέργεια. Έτσι, έχουμε αρκετούς λόγους: Πρώτον, δεν θα πεινάσεις με αυτή τη δίαιτα. Και αν πεινάσεις με τη δίαιτα, δεν θα την ακολουθήσεις. Και δεύτερον, όταν θα χάσεις βάρος, θα χάσεις μεγαλύτερο ποσοστό λίπους παρά μυϊκού ιστού, πράγμα πολύ κρίσιμο γιατί αν αρχίσεις να χάνεις μύες τότε θα είναι πολύ εύκολο να ξαναπάρεις βάρος ως λίπος και φυσικά αυτό συμβαίνει σε ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που χάνουν πολύ σωματικό λίπος με δίαιτα και μετά το ξαναπαίρνουν πίσω το ίδιο και παραπάνω. Έτσι, έξι μήνες με ένα χρόνο μετά τη δίαιτα, στην πραγματικότητα ζυγίζουν περισσότερο και έχουν υψηλότερο σωματικό λίπος από ό,τι είχαν πριν. Η αύξηση της διατροφικής πρωτεΐνης είναι κρίσιμη όσο και η άσκηση ενώ γίνεται μία δίαιτα απώλειας βάρους, γιατί η υψηλή διατροφική πρωτεΐνη σε συνδυασμό με την άσκηση δύναμης θα προστατεύσει τους μυς ώστε να μπορέσεις να κερδίσεις μυς ενώ χάνεις λίπος. Μόλις εξέτασα μία γυναίκα που για τους τελευταίους έξι μήνες ακολουθεί ένα πρόγραμμα που της έχω δώσει, και όχι μόνο έχει χάσει συνολικό σωματικό βάρος αλλά έχει κερδίσει μυς ενώ έχει χάσει μεγάλη ποσότητα σωματικού λίπους. Ήταν πολύ χαρούμενη όταν είδε αποτέλεσμα, για προφανείς λόγους. Τόσο η υψηλή πρωτεΐνη όσο και η άσκηση δύναμης είναι κρίσιμες για τις δίαιτες απώλειας βάρους.

KM: Έχει καταγραφεί ότι η πρωτεΐνη έχει υψηλό θερμικό αντίκτυπο σε σχέση με το συνδυασμό πρωτεΐνης και υδατάνθρακα, και φυσικά, έχει αποδειχθεί πως προσφέρει μεγαλύτερο κορεσμό. Για αυτούς τους δύο λόγους, έχει λογική να προτείνεται υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης, ας πούμε, με την αύξηση από 15 και 20% μέχρι 30%των συνολικών θερμίδων απλά με σκοπό να βοηθηθεί ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους;

Peter Lemon:  Ναι, και προτιμώ να αναφέρομαι σε γραμμάρια ανά κιλό μάζας σώματος αντί για ποσοστό θερμίδων γιατί το ποσοστό θερμίδων εξαρτάται πραγματικά από το πόσες θερμίδες καταναλώνεις. Προφανώς και αν καταναλώνεις δύο χιλιάδες θερμίδες την ημέρα, τριάντα τοις εκατό αυτού είναι πολύ μεγαλύτερος αριθμός από το τριάντα τοις εκατό των χιλίων θερμίδων. Έτσι πάντα μιλάμε για προτάσεις επί συγκεκριμένης ποσότητας ανά κιλό μάζας σώματος. Έτσι, δύο γραμμάρια ανά κιλό, για παράδειγμα, για έναν αθλητή bodybuilding. Αυτή είναι μία λογική σύσταση για τον μέσο άνθρωπο που προσπαθεί να χάσει σωματικό λίπος, και θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι λαμβάνει αρκετή. Αν του πεις να πάει από τριάντα σε πενήντα τοις εκατό, μπορεί να είναι παρόμοια σύσταση, αλλά εξαρτάται από το πόσο τρώει το άτομο, η ποσότητα της πρωτεΐνης μπορεί να διαφέρει σημαντικά. Έτσι, συνήθως προτείνουμε γραμμάρια ανά κιλό, και για το μέσο άνθρωπο στη Βόρεια Αμερική που κάνει καθιστική ζωή, ένα γραμμάριο ανά κιλό είναι σίγουρα αρκετό. Αν πας στα δύο γραμμάρια ανά κιλό, αυτό σημαίνει 100% αύξηση της πρωτεΐνης για το συγκεκριμένο άτομο.

KM: Επίσης, αν καταλαβαίνω σωστά, πολλά από τα οφέλη που αποδίδονται στις δίαιτες με χαμηλούς υδατάνθρακες στην ουσία είναι τα οφέλη από την υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης, σωστά;

Peter Lemon:  Σωστά.

KM: Μάλιστα. Γιατί τόσοι άνθρωποι ανησυχούν ότι οι δίαιτες υψηλών πρωτεϊνών είναι ανθυγιεινές;

Peter Lemon: Αυτή είναι μία πολύ καλή ερώτηση. Τα αρχικά στοιχεία ήρθαν από το γεγονός ότι οι δίαιτες με υψηλά ποσοστά πρωτεΐνης απαιτούν περισσότερη δουλειά από τα νεφρά ώστε να αποβληθεί το υπερβολικό άζωτο. Ωστόσο, ένας αριθμός ερευνών έχει δείξει ότι ένα νεφρό που λειτουργεί φυσιολογικά μπορεί πολύ εύκολα να χειριστεί πρόσληψη πρωτεΐνης της τάξης των δύο, τριών ή ίσως και περισσοτέρων γραμμαρίων ανά κιλό. Δεν είμαι σίγουρος που και γιατί αυτή η θεωρία εξακολουθεί να υπάρχει εκεί έξω. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη ανησυχία για την πρόσληψη μεγάλης ποσότητας πρωτεΐνης είναι η πιθανότητα αφυδάτωσης.

Peter Lemon: Επειδή η υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης θα οδηγήσει σε αύξηση της διούρησης. Έχουμε κάνει μετρήσεις και έχουμε δει αύξηση, ενώ φυσιολογικά έχεις ένα ίσως μέχρι ενάμιση λίτρο ούρων την ημέρα. Έχω δει ανθρώπους που αποβάλλουν μέχρι και πέντε λίτρα όταν είναι σε δίαιτες υψηλής πρόσληψης πρωτεΐνης. Γι’ αυτό και πρέπει να προσέχεις όλη την ώρα να πίνεις τουλάχιστον οκτώ ποτήρια νερό την ημέρα, να πίνεις πολύ νερό, για να αυξήσεις την πρόσληψη υγρών όταν ανεβάζεις την πρωτεΐνη σου. Το πρόβλημα με την αφυδάτωση στους αθλητές, φυσικά, είναι ότι ιδρώνεις τόσο πολύ και χάνεις πολλά υγρά μέσω της εφίδρωσης, και αποβάλλεις πολλά ούρα λόγω της υψηλής πρωτεΐνης, υποβάλλεις τον εαυτό σου σε όλους τους κινδύνους που προκύπτουν από την αύξηση της θερμοκρασίας του κορμού κατά την άσκηση, σε σημείο που μπορεί να κινδυνεύσει η ζωή σου. Νομίζω πως αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από τα όποια πιθανά προβλήματα στη λειτουργία των νεφρών.

Τώρα, αν έχεις ήδη προβλήματα με τα νεφρά, αυτός θα είναι ένας λόγος να μειώσεις την πρόσληψη πρωτεΐνης.  Άτομα που κάνουν διύλιση για παράδειγμα θα έχουν διατροφή πιο χαμηλή σε πρωτείνες, έτσι ώστε τα νεφρά να έχουν λιγότερο άζωτο να διυλίσουν.  Αλλά, δεν μιλάμε για αυτή την περίπτωση με τους αθλητές, αλλά φαντάζομαι πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι εφόσον η υψηλή πρωτεΐνη δεν συνιστάται για τους νεφροπαθείς ασθενείς, σημαίνει ότι είναι κακή για όλους, αλλά αυτή είναι μία λανθασμένη υπόθεση. Υπάρχουν αποδείξεις ότι η νεφρική λειτουργία είναι απολύτως φυσιολογική ακόμη και με υψηλά επίπεδα πρόσληψης πρωτεΐνης.

Peter Lemon:  Και, πάλι, αν σκεφτούμε λίγο τους προγόνους μας, έτρωγαν αποκλειστικά πρωτεΐνη.

KM: Ναι, σωστά. Αν ένας bodybuilder ή ένας αθλητής που κάνει προπόνηση δύναμης παίρνει υψηλά ποσοστά πρωτεΐνης και θέλει να προστατεύσει τον εαυτό του από τις όποιες αρνητικές παρενέργειες, τι μπορεί να κάνει;

Peter Lemon: Το κυρίως πρόβλημα, όπως είπα, είναι πιθανώς τα επίπεδα υγρών στο σώμα. Έτσι, χρειάζεται να σιγουρευτούν ότι ενυδατώνονται αρκετά, και ο ευκολότερος τρόπος για να το κάνουν αυτό είναι να ζυγίζονται. Και, αν χάνεις σημαντικές ποσότητες βάρους με την προπόνηση, το περισσότερο είναι από την εφίδρωση, οπότε πρέπει να το αναπληρώσεις αυτό. Οπότε τα υγρά είναι το βασικό θέμα. Αν πρόκειται να λαμβάνεις ατομικά αμινοξέα ή ομάδες αμινοξέων από συμπληρώματα, αυτό θα μπορούσε να είναι επίσης επικίνδυνο, γιατί ένας αριθμός αμινοξέων μεταφέρονται χρησιμοποιώντας τους μεταφορείς μέσα στο γαστρεντερικό μας σύστημα. Έτσι, αν πάρω ένα ολόκληρο μπουκάλι Λευκίνης, για παράδειγμα, μπορεί να υπερφορτώσω τους μεταφορείς με τη Λευκίνη και κάποια άλλα αμινοξέα που θα μεταφέρονταν φυσιολογικά μέσα στο αίμα μου, περνάνε μέσα από τον οργανισμό μου κατευθείαν και αποβάλλονται.

Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσα να παρουσιάσω έλλειψη κάποιων άλλων αμινοξέων. Οπότε, πρέπει να προσέχω. Όταν καταναλώνεις πρωτεΐνη, λαμβάνεις ένα ολόκληρο μίγμα, δεν φορτώνεσαι. Δεν μπορείς να πάρεις υπερβολική δόση αμινοξέων μέσω της τροφής, αλλά μπορείς αν παίρνεις συμπλήρωμα για κάποια συγκεκριμένα από αυτά. Εννοώ, μπορεί να πάρω την ποσότητα Λευκίνης που κανονικά θα κατανάλωνα σε μία εβδομάδα, μέσα σε μόνο μία κατάποση. Αυτό είναι ένα πιθανό πρόβλημα.

Είναι όμως ένα πρόβλημα που αφορά τα συμπληρώματα και όχι την τροφή. Αυτοί οι προβληματισμοί είναι οι μεγαλύτεροι πιστεύω, παίρνοντας ως δεδομένο ότι η λειτουργία των νεφρών είναι φυσιολογική. Υπάρχουν απλά τεστ που μπορούν να το αξιολογήσουν αυτό, και οι έρευνες που έχουν γίνει πάνω σε ανθρώπους που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης, δείχνουν φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Φαντάζομαι πως αν υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα με τις δίαιτες υψηλής πρωτεΐνης, θα έπρεπε να βρίσκουμε πολλούς πρώην bodybuilders ηλικίας 60-65 ετών με όλων των ειδών τα νεφρικά προβλήματα, αλλά εξ’ όσων γνωρίζω, αυτό δεν συμβαίνει. Δεν βλέπουμε πολλούς παλαιούς bodybuilder με νεφρικά προβλήματα, και ξέρεις, καταναλώνουν πολύ μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης για χρόνια.

Έχουμε ένα συνταξιοδοτημένο μέλος του πανεπιστημίου εδώ που ήταν ο Mr. Canada στο τέλος της δεκαετίας του 1940. Ακόμη προπονείται. Και είναι ογδόντα ετών. Ακόμη προπονείται σκληρά, και τρώει πολύ πρωτεΐνη, παίρνει Κρεατίνη, και η νεφρική του λειτουργία είναι φυσιολογική. Τώρα, δεν υπάρχουν πολλοί σαν κι αυτόν, αλλά υπάρχουν πολλοί άνδρες που είναι στα εξήντα τους, οι οποίοι έχουν προπονηθεί και καταναλώσει υψηλή πρωτεΐνη όλη τους της ζωή, και δεν τους βλέπω να πηγαίνουν στο νοσοκομείο με νεφρική ανεπάρκεια όλη την ώρα. Τώρα, δεν έχω κάνει κάποια συστηματική έρευνα πάνω σε αυτό, αλλά δεν τους βλέπω σε αυτή την κατάσταση και σίγουρα θα το βλέπαμε, αν οι δίαιτες υψηλής πρωτεΐνης ήταν προβληματικές.

Μείνετε συντονισμένοι για το 4ο και τελευταίο μέρος!